COLUMN
Als ik de zoekterm ‘bordelen’ bij Google typ, krijg ik drie sekshuizen als suggestie. Casa Cherda, Maison Privé en Maison Monty. Allemaal op, excusez-le-mot, ejaculatie-afstand van mijn IP-adres. Diana’s Secret staat er vreemd genoeg niet bij, en die is toch echt het meest dichtbij.
Zo te zien dus nog behoorlijk wat keuze. Al zijn de laatste twintig jaar in Nederland zevenhonderd bordelen gestopt. Uitgepeesd. Door een spervuur aan overheidsingrijpen op allerlei fronten, maar nu toch vooral omdat thuiswerken meer loont. En geld, daar doen de meeste dames en sommige heren het toch echt voor.
Liefst heeft u een van zichzelf opgewonden dame, dat weet ik. Zoals het Haagse gezegde luidt: aan groeiend gras hoef je niet te trekken. Maar het commerciële spel der liefde steekt anders in elkaar. En dat mag. Geld is de drijfveer. Waarom dan belasting betalen? Het werk is al belastend genoeg.
De laatste driehonderd legale bordelen worstelen met hun voortbestaan. Ook zij hebben last van de krapte op de arbeidsmarkt. Logisch, als iedereen achter de voordeur voor zichzelf begint. Er zijn dames die zich daar prima redden, maar er zijn ook grote zorgen over de risico’s op uitbuiting, in al haar lelijke verschijningsvormen.
De seksclub zoals we die kennen zal blijven bestaan, maar zo heet als het was wordt het nooit meer. Bij veel gemeenten is het domweg niet meer rendabel om een privé-huis te beginnen. De vergunningen vallen in de categorie ‘schaars’. Dit houdt in dat de gemeente na drie of vijf jaar de vergunning kan afnemen om aan andere ondernemers te geven. Er is geen ondernemer te vinden die met zo’n vooruitzicht wil investeren. De meeste gemeenten geven toe dat een veilige werkplek voor prostituees belangrijk is – maar dan wel in de buurgemeente. Die vervolgens met vergunningen het bordeel bij voorbaat dichttimmert.
Wat te doen met al die lege liefdeshuizen? Pieter Omtzigt was zichtbaar geschokt toen hij deze week in een tv-programma kwam klagen over het asielbeleid, en de suggestie kreeg voorgeschoteld om al die lege bordelen te benutten als huisvesting van asielzoekers. Pieter keek alsof ‘ie water zag branden – en dat is voor een katholiek toch echt een slecht teken. Twentse katholieken zijn van huis uit recalcitranter dan de rest; deze suggestie liet hij echter links liggen.
Adieu bordeel, plek waar verleiding en lust hand in hand gingen met de kunst van het pezen. Het oudste beroep ter wereld gaat weer ondergronds. Doodzonde.
Bron: https://www.ad.nl/den-haag/adieu-bordeel-het-oudste-beroep-ter-wereld-gaat-weer-ondergronds-doodzonde~a4190bd66/