Tessa (40) is een gewone moeder met een lieve man, twee leuke zoontjes en een parttime baan. Maar zodra man en kinderen de deur achter zich dichttrekken, verruilt ze haar uggs voor stiletto’s en haar identiteit voor SM-meesteres Lady Xena.
“‘Wat ziet het huis er schoon uit schat’, zei Peter goedkeurend toen hij terugkwam van een zakenreis. Het huis was spic en span en ik zat er stralend bij. Voldaan na een spannende middag in een tiptop huis, dat door een slaaf was schoongemaakt. Ken je die wodkareclame waarin een brave huisvrouw haar man ’s ochtends gedag kust, de gordijnen sluit en in een latex pakje haar zweep tevoorschijn tovert? Dat ben ik.
Niet elke dag hoor; ik heb zo’n twee keer per maand een speelsessie met een van mijn subs. Subs zijn submissive mannen die mij willen dienen als slaven. Meestal in een suite of hotelkamer, soms bij mij thuis. Inderdaad: tussen de Lego Ninjago van mijn jongste zoon.
Het is een wederdienst: zij genieten ervan hun lady – meesteres klinkt zo hard – te dienen door te poetsen, te koken of me een massage te geven. En ik vind het fantastisch ze klein te zien worden en ze te bezitten. Met de meesten heb ik geen seks, daarvoor heb ik Gerard, mijn hoofdslaaf. Onze relatie is intens en diepgaand; een grote liefde. Je moest eens weten wat een man voor je doet en hoe verliefd hij op je wordt als je controle hebt over zijn ballen.
Anders dan vriendinnen
Negen jaar was ik, toen ik tegen de jongetjes in de buurt zei: ‘Laat je piemel zien.’ Ze deden het gewillig. ‘Tsss’, zei ik dan, ‘is dat alles?’ Ik heb altijd al het gevoel gehad dat ik anders was dan mijn vriendinnen, seksueel. Tuurlijk, ik had relaties en de seks was vaak best goed. Maar na afloop had ik altijd een onbevredigd gevoel. Dat het ’t toch niet helemaal was; dat er meer moest zijn. Ik had alleen geen idee wat.
Een beetje pittig
Van BDSM – dat staat voor bondage en discipline, dominance en submissive – had ik nog nooit gehoord. Huis-tuin-en-keukenseks was het, al had ik die graag wel een beetje pittig. Ik ben altijd al dominant geweest in bed. Acht jaar geleden werd onze tweede zoon geboren. Het seksleven van Peter en mij dat toch al nooit echt sprankelend was, kwam volledig op zijn gat te liggen. Komt door de hormonen, dacht ik eerst nog. Maar zelfs als ik zin máákte, kon ik er niet meer van genieten. Peter nam, zoals altijd, geen initiatief. Eigenlijk was voor mij ons huwelijk toen op, maar scheiden wilde ik niet. De kinderen waren nog piepjong.
Dierlijk gevoel
Toen die situatie na vier jaar nog steeds niet verbeterde en Peter daar ook geen moeite voor leek te willen doen, vond ik het welletjes. Tijd voor een affaire, dacht ik, en ik schreef me in op Second Love. Daar ontmoette ik Rick. We mailden een tijdje heen en weer voordat we afspraken. Spannende praat, elkaar een beetje uitdagen en lekker maken, maar niks in de richting van BDSM.
De eerste keer dat ik hem zag, gebeurde er echter iets in me. Het is lastig uit te leggen. Een dierlijk gevoel dat steeds harder ging bruisen. Ik kon het niet negeren. Hij was lang, mannelijk, donker. Ik dacht: ik wil je bij je haren grijpen en schrok van dat gevoel. Woest aantrekkelijk vond ik hem, en dat was wederzijds: hij begon te stotteren. ‘Wat is dit jongen? Ga je nog praten?’, zei ik. En daarmee was ons fundament gelegd.
We besloten de volgende dag weer af te spreken, en te gaan dansen. Op de terugweg van de discotheek naar huis kwam datzelfde dierlijke gevoel weer op, sterker nog dan de dag ervoor. Ik beval hem de auto te stoppen en aan de kant van de weg te zetten, en dirigeerde hem naar de achterbank. Ik weet nog dat ik op hem ging zitten. Daarna raakte ik in een roes, waarin ik hem tien minuten lang helemaal in elkaar heb geslagen. Ik had geen idee wat me overkwam, en toen ik na die tien minuten weer bij zinnen kwam, was ik als de dood dat hij me terug zou slaan, of op zijn minst zou denken dat ik knettergek was. Sterker nog: ik dacht zélf dat ik krankzinnig was geworden. Niets daarvan, hij zei: ‘Ga door. Jij bent dominant, Tessa.’ Thuis heb ik mijn slapende kinderen gekust. Het was of mijn hele leven op losse schroeven stond. Ik voelde me niet eens schuldig naar Peter.
Eenmaal op de hotelkamer werd ik iemand anders
We spraken af in hotels. Rick hield ervan als ik hem zijn zintuigen één voor één ontnam. Hem blinddoekte, in tape wikkelde en een koptelefoon opzette. Bij mij vond tijdens die dates een mindswitch plaats. Eenmaal op de hotelkamer, werd ik iemand anders. Lady Xena: net als de gelijknamige, nietsontziende, manipulatieve en oorlogszuchtige leidster van een schurkenleger in de Griekse oudheid.
Van een goede sessie ben ik twee dagen high
Onze relatie duurde negen maanden. Toen vond Peter een leren zweep in mijn kledingkast. Tja, praat dat maar eens recht. Ik heb alles verteld. Ergens hoopte ik dat Peter ervoor open zou staan, dat we samen aan BDSM zouden kunnen doen. Hij is immers de man met wie ik het liefste oud word, en een BDSM-relatie betekent echt niet dat je je sub elke dag alle hoeken van de kamer laat zien. Het is liefde zoals elke andere, en eens in de zoveel tijd haal je je speelgoed tevoorschijn. Hoeft niemand van te weten en voor de kinderen houd je het makkelijk verborgen. Je boort een gat in het plafond, hangt er een hangplant aan, en als het moment daar is, schroef je er een paal aan waaraan je je slaaf vastbindt.
Peter had er niks mee. Hij begreep er niets van en eiste dat ik met mijn levensstijl zou stoppen. Maar mijn BDSM-gevoelens ontkennen zou betekenen dat ik mezelf verloochende. We gingen in relatietherapie, waar we besloten dat ik mijn gevoelen mocht uitleven met andere mannen, zolang ik maar geen seks met ze had. Die onderdanige mannen zijn toch maar mietjes, vond Peter. Hij moest eens weten. Vrijen met hem is als niezen: even lekker en meteen vergeten. Van een goede sessie met een sub ben ik twee dagen high. Bij BDSM-seks voel ik me gezien in mijn kern, puur, hoe zweverig dat ook mag klinken. ‘Goed’, zei ik tegen Peter, ‘ik zal geen seks met ze hebben.’ Peter is een lieve vader, ik kon en kan het niet over mijn hart verkrijgen ons gezin te verscheuren. Ondertussen wist ik wel beter, ik zou ook seks hebben met andere mannen.
Een paar uur genieten van onderdanig of juist dominant zijn
Met Rick ging het uit en een tijdlang speelde ik met allerlei mannen. De meesten met een vrouw en kinderen thuis. Het is verbijsterend hoeveel mensen er zijn zoals ik, die er een dubbelleven op nahouden. Het blijft een enorm taboe. Mensen associëren BDSM met grof geweld en vernedering. Maar dat zijn extremiteiten. Vrouwen- of mannenhaters of mensen met een traumatisch verleden. Je verbaast je over de hoeveelheid aantrekkelijke mannen in de BDSMwereld. Vaak hoogopgeleide, weldenkende mannen die ervan genieten een paar uur onderdanig of juist dominant te zijn.
Mijn subs zijn meestal mannen in leidinggevende functies, met een volgzame vrouw thuis. Ik kan me voorstellen dat het prettig is als ze zich bij mij even klein kunnen voelen. Zelf ben ik geboren met dominante gevoelens. Ik had een liefdevolle jeugd, was het prinsesje van mijn vader. Mijn vader verwende mij, bracht me elke dag ontbijt op bed. In die zin vind ik het normaal dat mannen mij dienen. Ik houd van de macht. Ik sla mijn subs ook, meestal met een riem of zweep, maar daarna overspoel ik ze met liefde.
Straf en dan een knuffel
Weet je, mannen zijn net kleine jongetjes. Ze hebben die discipline en liefde nodig. Wanneer mijn jongste zoon iets stouts doet, spreek ik hem streng toe en zet hem in de hoek om na te denken. Als hij me daarna belooft dat hij het niet meer zal doen, knuffel ik hem plat. Bij mijn mannen werkt het precies hetzelfde. Als een van mijn subs een plekje overslaat met stofzuigen of de wc-bril omhoog laat staan, krijgt hij straf. Met de zweep. Dat snapt hij, omdat hij mij alleen maar beter wil dienen. Daarna knuffel ik hem. En die liefde voelt een stuk zoeter na een paar klappen – al kost het me de nodige ladderende panty’s. Het gaat er soms best pittig aan toe, als ik op mijn knieën zak om hem bestraffend bij zijn geslacht te grijpen.
Wij vrouwen klagen dat mannen nooit iets doen in het huishouden, maar ondertussen doen we het zelf fout: veel van hen hebben gewoon bevelen nodig. Als je ze daarna ook nog beloont, zijn ze als was in je handen. De BDSM-ontmoetingssites puilen uit van de mannen die zich aanbieden voor klusjes. Hartstikke handig: ik geef ze opdrachten terwijl ik mijn nagels doe, en als ze het knap hebben gedaan krijgen ze een schouderklopje. Worden ze echt dolgelukkig van, en mij kost het geen cent.
‘Weer zin in seks met mijn man’
Na een jaar of anderhalf spelen, miste ik toch de verdieping zoals ik die had met Rick. Op een site voor BDSM-liefhebbers kwam ik Gerard tegen. Voor hem voel ik diezelfde dierlijke dominantie die ik voor Rick voelde. We zijn nu een jaar samen en hij is de enige met wie ik seks heb buiten mijn huwelijk. Ik voel me niet schuldig naar Peter, al denkt hij nog altijd dat ik mijn voorkeur alleen maar platonisch uitleef. Hij vraagt er nooit naar hoe vaak en met wie ik dat doe, en ik vertel het niet. De seks die ik heb met Gerard, zorgt ervoor dat ik ook weer zin heb in seks met Peter. Toen ik Gerard ontmoette was ik al lang zo bleu niet meer.
Ik pakte hem bij zijn kin, bekeek zijn gezicht van verschillende kanten en zei: ‘Jij bevalt mij wel.’ ‘Eindelijk, een echt dominante vrouw’, antwoordde hij. Puntje bij paaltje ben ik een lustdominant: ik wil wel graag aan mijn gerief komen. Voor veel van mijn subs is een orgasme helemaal niet belangrijk, maar voor mij wel en ik geef me niet aan Jan en alleman. Na een speelsessie met Gerard ben ik een vrolijke moeder en echtgenote.
Zijn lady verdient verwend te worden
Inmiddels heb ik een aantal slaven naast Gerard. Dat vindt hij prima; hij vindt dat zijn lady het verdient verwend te worden. Zijn vrouw heeft geen idee. Soms laat ik Gerard bewust niet klaarkomen, terwijl hij al een week heeft rondgelopen met een kuisheidsgordel, en geef hem de opdracht thuis met zijn vrouw te vrijen. Tease and denial, heet dat officieel: ik maak hem lekker, maar hij moet zijn orgasme uitstellen tot ik zeg dat het mag.
Er zijn ontzettend veel stellen die hiermee spelen, en toch rust er nog altijd een gigantisch taboe op BDSM. En ik doe eraan mee hoor, want behalve mijn man weten alleen mijn twee beste vriendinnen van mijn gevoelens. Maar ondertussen zijn de handboeien sinds de verschijning van de Fifty shades of grey-boeken niet aan te slepen en doet de webshop van Christine le Duc betere zaken dan ooit. Het schijnt dat vooral de bondage-sets er reuze populair zijn.”
Bron: Sexdome.nl