Santi van den Toorn, initiatiefnemer van Stichting De Bovengrondse, pleit ervoor om sekswerk te zien als belangrijk werk. ‘Sekswerkers lopen dagelijks gevaar.’

Na drie jaar was mijn lichaam op. Overal pijn, in mijn gewrichten en in mijn nek. Door de fysieke kant van het werk, en door de stress die in de schouders gaat zitten. Psychisch was ik er niet veel beter aan toe.

Ik deed het voor het geld, niet omdat ik het leuk vond. Er was geen ander werk te vinden, dit kon ik nu eenmaal en er was vraag naar. Het was eentonig en voelde zinloos, elke dag hetzelfde liedje, maar het betaalde mijn huur en mijn eten. Dat was dan tenminste iets. Er was geen dwang in het spel, in elk geval geen dwang van het individu.

Zou iemand, na het lezen van mijn verhaal hierboven pleiten voor het verbieden of criminaliseren van IT-werk zoals dat gebeurt met sekswerk? Ik denk het niet. Dus laten we stoppen met doen alsof in andere beroepen mensen altijd vrijwillig kiezen en het niet om geld gaat. Stoppen met doen alsof werknemers overal gelukkig en vrij zijn (lees bijvoorbeeld de stukken over de magazijnen van Bol.com).

Gestigmatiseerd

Ja, mensenhandel is verschrikkelijk en moet absoluut bestreden worden, niet alleen in de seksindustrie maar ook in bijvoorbeeld de vleesindustrie en in de kassen. Dat staat los van sekswerk an sich. Laten we sekswerk gaan zien als belangrijk – soms zelfs helend – werk dat een plek verdient in deze maatschappij.

De analogie met de IT’er loopt spaak op veiligheid, toegang tot basis­behoeften (zoals een bank­rekening, hypotheek, gezondheidszorg en verzekering) en waardering vanuit de maatschappij. Sekswerkers moeten hun werk nu in de marges doen en lopen daarbij dagelijks gevaar.

Zij kunnen niet openlijk vertellen over hun baan en vinden zoals gezegd maar moeilijk een bank die hun een hypotheek of bankrekening wil geven. Ze worden gestigmatiseerd en buitengesloten.

Erkennen van sekswerk als werk en het dus niet anders behandelen dan andere sectoren lijkt mij de eerste stap naar een constructieve dialoog over decriminalisering en betere rechten voor sekswerkers. Zodat ook zij een menswaardig en vooral veilig bestaan kunnen leiden.

Bron: Parool

De situatie rond prostitutie op de Wallen is niet houdbaar, zegt burgemeester Femke Halsema in een interview met Het Parool. ‘Het etaleren van kwetsbare vrouwen is niet acceptabel.’
AD 09-02-19

Halsema reageert daarmee op berichten dat veel Amsterdammers de Wallen mijden vanwege de drukte, vinden dat er minder prostitutie moet zijn in dit gebied en dat de helft van de bevolking het niet meer van deze tijd vindt om vrouwen in een etalage te zetten. Halsema snapt dat veel Amsterdammers zo denken.

,,Op deze manier vind ik het ook heel moeizaam. De omstandigheden waarin vrouwen hun werk moeten doen, zijn slechter geworden. Dus begrijp ik dat veel Amsterdammers denken: op deze manier is prostitutie niet meer zoals die ooit bedoeld was en die wij prettig vinden.”
Vernederen

Raamprostitutie, een historisch fenomeen in Amsterdam, is wat haar betreft minder vanzelfsprekend geworden. ,,Het gaat in toenemende mate gepaard met het vernederen van vrouwen door grote groepen toeristen.” Ze zal voor de zomer maatregelen op de middellange termijn aankondigen voor de Wallen. Hierbij kijkt ze ook naar prostitutie en gelden geen taboes. Alle opties liggen nog op tafel: meer ramen, verplaatsing van ramen, alles laten zoals het nu is.

Bij de burgemeester van Amsterdam staat voorop dat de maatregelen het lot van de vrouwen verbeteren die achter de ramen staan. ,,Ik vind het onverteerbaar. Daarom staat boven aan de lijst: hoe zorgen wij ervoor dat zij zelfstandiger en krachtiger zijn, niet misbruikt worden en niet verhandelbaar zijn.”

Volgens Halsema is er een ernstig vermoeden van mensenhandel en uitbuiting. Ze heeft Herman Bolhaar, Nationaal Rapporteur Mensenhandel, gevraagd om alle scenario’s te toetsen: wat zijn de effecten op het lot van de vrouwen.

bron: www.dominaforum.nl