‘Sekswerk verdient een plek in samenleving’

Santi van den Toorn, initiatiefnemer van Stichting De Bovengrondse, pleit ervoor om sekswerk te zien als belangrijk werk. ‘Sekswerkers lopen dagelijks gevaar.’

Na drie jaar was mijn lichaam op. Overal pijn, in mijn gewrichten en in mijn nek. Door de fysieke kant van het werk, en door de stress die in de schouders gaat zitten. Psychisch was ik er niet veel beter aan toe.

Ik deed het voor het geld, niet omdat ik het leuk vond. Er was geen ander werk te vinden, dit kon ik nu eenmaal en er was vraag naar. Het was eentonig en voelde zinloos, elke dag hetzelfde liedje, maar het betaalde mijn huur en mijn eten. Dat was dan tenminste iets. Er was geen dwang in het spel, in elk geval geen dwang van het individu.

Zou iemand, na het lezen van mijn verhaal hierboven pleiten voor het verbieden of criminaliseren van IT-werk zoals dat gebeurt met sekswerk? Ik denk het niet. Dus laten we stoppen met doen alsof in andere beroepen mensen altijd vrijwillig kiezen en het niet om geld gaat. Stoppen met doen alsof werknemers overal gelukkig en vrij zijn (lees bijvoorbeeld de stukken over de magazijnen van Bol.com).

Gestigmatiseerd

Ja, mensenhandel is verschrikkelijk en moet absoluut bestreden worden, niet alleen in de seksindustrie maar ook in bijvoorbeeld de vleesindustrie en in de kassen. Dat staat los van sekswerk an sich. Laten we sekswerk gaan zien als belangrijk – soms zelfs helend – werk dat een plek verdient in deze maatschappij.

De analogie met de IT’er loopt spaak op veiligheid, toegang tot basis­behoeften (zoals een bank­rekening, hypotheek, gezondheidszorg en verzekering) en waardering vanuit de maatschappij. Sekswerkers moeten hun werk nu in de marges doen en lopen daarbij dagelijks gevaar.

Zij kunnen niet openlijk vertellen over hun baan en vinden zoals gezegd maar moeilijk een bank die hun een hypotheek of bankrekening wil geven. Ze worden gestigmatiseerd en buitengesloten.

Erkennen van sekswerk als werk en het dus niet anders behandelen dan andere sectoren lijkt mij de eerste stap naar een constructieve dialoog over decriminalisering en betere rechten voor sekswerkers. Zodat ook zij een menswaardig en vooral veilig bestaan kunnen leiden.

Bron: Parool