Kan je me recht in de ogen kijken en me beloven dat je nooit maar dan ook nooit gespeeld hebt met de vlam van een brandende kaars? Dat je nooit maar dan ook nooit je vingertoppen hebt gedompeld in pas gesmolten kaarsvet? Kaarsen fascineren. Ze geven sfeer, ze hebben iets geheimzinnigs, en op SM gebied zijn ze een leuke toevoeging. Spelen met kaarsen dus!
Voor de masochist is het heerlijk om de druppels van vuur te voelen op zijn lijf. Die druppels waarvan de sensatie varieert afhankelijk van de plaats waar de druppel valt. Voor de sadist is het zo mooi om te zien hoe de huid de druppel verwacht, die mengeling van angst en hoop in de ogen van de onderdanige.
Spelen met kaarsen lijkt erg simpel. En in feite is het dat ook. Toch zijn er een paar dingen waar je rekening mee dient te houden. Net als alle andere aspecten van SM, is er vooral vertrouwen en respect nodig om een spel te spelen met kaarsen. En kennis, kennis van de gevaren en de mogelijkheden.
Samenstelling van kaarsen
Er zijn kaarsen van verschillende materialen (stearine, paraffine, bijenwas), verschillende vormen (verjaardagskaars, kerkkaarsen, fantasiemodelen, etc) en voor verschillende soorten gebruik (sfeer, drijfkaarsen, geurkaarsen, waxinelichtjes, etc). Niet alle kaarsen zijn even geschikt voor een SM-spel. Pas op met alle kaarsen met geurolieën. Deze additieven hebben een onverwacht en vaak negatief effect op de huid. Ook alle soorten ‘speciale’ kaarsen zijn af te raden (denk hierbij aan kaarsen met metalen toevoegingen voor een leuk effect, etc). Kaarsen van bijenwas zijn ook in het algemeen af te raden; ze worden veel te warm voor de meeste masochisten.
Welke kaarsen zijn dan wel geschikt? Ik zou ze, bij gebrek aan een officiele naam, de huishoudkaarsen noemen. Die lange kaarsen die men in huis haalt voor het geval de electriciteit uitvalt of die men in een kandelaar zet. Je hebt ze in drie verschillende soorten. Ze zijn of gemaakt van stearine (witte kaarsen, zelden gekleurd, die veel licht geven), of paraffine (gekleurd tot de kern) of een mengeling van beide (de gekleurde paraffine is aan de buitenkant, de witte stearine is aan de binnenkant). Deze kaarsen zijn te koop bij bijvoorbeeld de Hema of de Blokker.
De kleurstof in de kaarsen zorgt ervoor dat de smelttemperatuur van het kaarsvet 3 à 4 °C hoger komt te liggen. Dit heeft dus nauwelijks enig effect op de sensatie. Daarentegen is het gebruikte materiaal wel van belang. Kaarsen die gemaakt zijn van stearine smelten op ongeveer 80 °C, degene die gemaakt zijn van paraffine smelten bij een temperatuur die ligt tussen de 40 en 71 °C. Gebruik daarom kaarsen waar zo min mogelijk stearine in is verwerkt. Deze kaarsen kan je herkennen aan het ontbreken van de volgende uitspraken op de verpakking: ‘druipvrij’, ‘kromt niet’ of ‘extra lange brandduur’.
Een andere manier om zeker te zijn dat je kaarsen vooral paraffine bevatten, is je kaarsen zelf te maken. Of laat ze maken door je slachtoffer. Dit kan een leuk voorspel zijn. Kaarsen maken is helemaal niet moeilijk; er zijn genoeg boeken in de boekhandel die je dat kunnen uitleggen (bijvoorbeeld, Sfeer met kaarsen van Gloria Nicol – ISBN 90 269 3530 7).
Dikte van de kaars
Wat verder invloed heeft op de temperatuur van het kaarsvet is de dikte van de kaars. Verjaardagkaarsen druipen weinig aangezien er maar weinig was is om te smelten. De was is bovendien zo dicht bij de vlam dat deze warmer is. Dikkere kaarsen hebben het voordeel dat je meer gesmolten kaarsvet in één keer kan gebruiken. De temperatuur van het gesmolten kaarsvet is lager maar dat wordt weer gecompenseerd door de grote hoeveelheid kaarsvet. Het grootste nadeel hiervan is dat je langer moet wachten voordat je genoeg gesmolten kaarsvet tot je beschikking hebt. Voor een grotere hoeveelheid kaarsvet in één keer zijn waxinelichtjes zeer geschikt. Pas wel op met het stukje metaal waaraan de lont vastzit. Valt deze op de huid van de onderdanige dan heb je een lelijke brandwond. En pas op dat je niet je eigen vingers brandt aan het metalen kuipje.
Voorbereiding
Je hebt je onderdanige, je hebt de goede kaarsen, het spel kan beginnen. Behalve het gezicht, de oren en het hoofd in algemeen, is elke vierkantecentimeter van het lichaam te gebruiken. Blijft alleen het probleem van de beharing over. Tenminste als je onderdanige haren heeft op de plekken waar je van plan bent om te spelen. Je zou die plekken vooraf aan het spel kunnen scheren. De huid wordt er gevoeliger door. Je kan ook de haren met de vlam van de kaars wegbranden. Wees wel voorzichtig als je dit doet; zorg ervoor dat je één hand vrij hebt om de vlammen meteen te doven. Haren zijn zeer brandbaar (en verspreiden een vieze geur als ze branden). Je kan natuurlijk ook je hart ophalen als je je onderdanige harst door het kaarsvet te verwijderen.
Als voorbereiding op een spel is een goede kandelaar helemaal geen overbodige luxe. Zorg ervoor dat je er eentje koopt die goed stabiel staat. Voor een paar euro’s ben je verzekerd van wat extra veiligheid. Hoewel ik hoop dat het je nooit overkomt, kan je toch beter iets in de buurt hebben om vuur te blussen. Je kan een klein brandblusapparaat kopen of gewoon ter voorbereiding een emmer water neerzetten. Een andere voorbereiding die geen luxe is, is een zeil onder de plek neer te leggen waar je wilt spelen. Tijdens het spel merk je er weinig van, maar na afloop heb je er de voordelen van.
Hoe reageert de huid?
Vraag van tevoren hoe de huid reageert op de zon. Hoe vlugger iemand verbrandt in de zon, hoe gevoeliger zijn huid is. In het algemeen kan je er van uit gaan dat je onderdanige dan ook vlug rood wordt door kaarsvet, wat het teken is van het begin van een brandwond. Heb je daarentegen een onderdanige met een donkere huid die niet verbrandt in de zon? Dan zou ik je aanraden om een eerste laag op de huid te zetten om zo de huid te verwarmen en de porieen te openen. Zodra je die laag eraf hebt gepeld kan je meteen een nieuwe laag erop laten druppelen. Een andere manier om de huid voor te bereiden is te beginnen met een goed zwepenspel.
Of je je onderdanige vastbindt of blinddoekt, is helemaal aan jou. Sommige onderdanigen vinden het fijn om machteloos te zijn als je speelt met kaarsen. Ze hebben dan het gevoel dat ze niet kunnen ontsnappen aan de druppels kaarsvet. Door een blinddoek kunnen ze ook niet zien waar de druppel zal vallen, en zich er dus ook niet op voorbereiden. Dit kan extra opwindend zijn. Maar het kan ook juist heel leuk zijn om je onderdanige te verbieden te bewegen en dan de druppels op hem te laten komen.
Spelen
Bij de meeste mensen (mannen en vrouwen) zijn de meest gevoelige plekjes voor kaarsvet de genitalieën, de tepels en de binnenkant van de dijen. De rug en de billen kunnen in het algemeen meer hebben. Je kan het druppelen beginnen op een minder gevoelige plek om vandaar uit over te stappen op een gevoeligere plek. Vooral voor beginners is dit een fijne manier van opwarmen. Men zegt dat als je de druppel van een hogere hoogte laat vallen, het minder warm is. Persoonlijk geloof ik dat niet helemaal, maar kwaad kan het zeker niet.
Je kan het druppelen, als je in een gemene bui bent, concentreren op de genitalieën of de tepels. Je kan ook willekeurig over de hele huid druppelen. Een andere mogelijkheid is je creativiteit te gebruiken en er een echt kunstwerk van te maken. Hiervoor kan je het best kaarsen gebruiken die tot de kern zijn gekleurd. Begin met de donkere kleuren (zwart, donkergroen, bordeaux) en ga dan pas met de lichtere kleuren te werk. Witte kaarsen hebben vaak de neiging om het roet op een zichtbare manier op te nemen waardoor het kaarsvet meer grijs is dan wit. Dit is niet bevoordelijk voor je kunstwerk. Gebruik een zo groot mogelijk oppervlak om je expressie goed de ruimte te geven. Het eindresultaat is meestal een tint lichter dan verwacht. Vereeuwig, gezien het feit dat het bijna onmogelijk is om je kunstwerk er zonder brokken af te halen, het resultaat door een foto.
Kunstwerk
Een andere manier om uitting te geven aan je creativiteit is een mal maken van een lichaamsdeel dat uitsteekt. De ballen, de penis of de tepels zijn hier uittermate geschikt voor. Dip een wattenstaafje in het gesmolten kaarsvet, wrijf dit uit over het lichaamsdeel waarvan je een mal wilt maken. Zorg ervoor dat het hele lichaamsdeel op deze manier bedekt is met twee lagen kaarsvet. Daarna kan je beginnen met druppelen. Om de mal er na afloop makkelijk eraf te kunnen halen, kan het raadzaam zijn om vooraf het lichaamsdeel in te smeren met massage-olie.
Niet alleen beeldend kunstenaars kunnen hun creativiteit uiten door middel van een kaarsenspel. Ook musici kunnen hun hart ophalen. Trommel eens op de maat van muziek met een brandende kaars op de borst van je onderdanige nadat daar een laag kaarsvet op ligt. Om brandwonden te vermijden, houd je het contact van de kaars met het lichaam van je onderdanige zo kort mogelijk. Elke keer dat de vlam het kaarsvet aanraakt, verwarmt dit opnieuw.
Tenslotte kan je ook op showgebied je creativiteit kwijt. Bind je partner vast met wat kettingen. Laat een kaars achter hem branden. Doe alle lichten uit. Bedek zijn ogen met een lasbril. Waarom? Omdat je door een lasbril alleen fel licht kan zien. Hij zal nauwelijks de brandende kaars kunnen onderscheiden. Nou is het showtime; speel met de kaars. De vlugge beweging zal ervoor zorgen dat de vlam blauw wordt en zichtbaar door de bril. Je onderdanige zal de vlam zien net voordat hij het kaarsvet voelt.
Verwijderen van het kaarsvet na een spel
Het spel is afgelopen, hoe haal je het kaarsvet eraf? Dat hangt er helemaal vanaf. Als je een kunstwerk hebt gemaakt doe je het zo voorzichtig mogelijk. Het zou jammer zijn als je opnieuw moest beginnen… Ben je daarentegen willekeurig te werk gaan, dan zijn de mogelijkheden legio. Je kan het eraf pellen met de nagels. Je kan het eraf wrijven met een scrubhandschoen. Zit je aan een bar, dan is een flesopener een leuk alternatief. Verder is een mes ook prima te gebruiken (dubbel effect als er nog haren aanwezig zijn). Je kan het eraf slaan met een zweep (vooral makkelijk te doen als je onderdanige veel zweet). Een warme douche met veel zeep helpt ook om het kaarsvet te verwijderen.
Wat je ook kiest om het kaarsvet te verwijderen, ga er niet in lopen. En laat je onderdanige de troep opruimen. Of, doe het gezellig samen.
Door de hitte heb je een grote kans dat je onderdanige meer heeft gezweet dan gewoonlijk. Zorg ervoor dat hij na het spel wat kan drinken.
Wat doe je als…
… je kaarsvet hebt gemorst op je kleding?
Dat hangt er helemaal vanaf wat je droeg. Je had leer aan? Laat het kaarsvet stollen en koelen. Krab het er voorzichtig vanaf en zet je leer opnieuw in het vet. Je had latex aan? Eigenlijk is het niet slim om dat te dragen als je gaat spelen met vuur. Dat gezegd hebbende, dit materiaal behandel je op dezelde manier als leer, maar dan zonder het vet. Je had gewoon iets van katoen aan? Dat zou je kunnen behandelen op grootmoeders wijze: strijk je kleding met een strijkijzer die niet te warm is. Zorg voor een stuk keukenpapier tussen het strijkijzer en het kledingstuk. Het keukenpapier zal het kaarsvet absorberen. Dit werkt het best voor een witte kaars. Bij gekleurde kaarsen heb je een kans dat de kleurstoffen in het kledingstuk gaan zitten. Na afloop was je je kleding stuk op 40 °C. Een andere oplossing is je kledingstuk direct te wassen op 40 °C.
… de huid van je speelpartner wel erg rood is?
Tja, het kan gebeuren dat je na een spel merkt dat de huid erg rood is en warm aanvoelt. Hoewel het wel het begin is van een brandwond, zal het bij een normaal spel nooit een eerstegraads brandwond worden. De simpelste manier om hier mee om te gaan is ervoor te zorgen dat de huid vlug afkoelt. Ga met een ijsklontje langs de rode huid. Naast het feit dat de temperatuur van de huid naar beneden zal gaan, zal je onderdanige het gevoel hebben dat je doorgaat met kaarsvet. De kou wordt ervaren als brandend. Ben je toch te ver gegaan en vormen zich blaren op de huid, dan raad ik je aan om direct samen naar een begripvolle arts te gaan. Zelf doktertje spelen zal ik zeker niet aanraden.
Tot zover, spelen met kaarsen!
1 gedachte over “Spelen met kaarsen”
Reacties zijn gesloten.