Meesteres Lynn sprak met Brandpunt over haar werk en vooral waarom zij en zovele andere collega’s hun legale beroep niet kunne uitvoeren, waaronder de problematiek om zelf een SM-Studio te openen. Hier lees je het hele interview.
Gemeentes sluiten aan de lopende band locaties voor sekswerkers zonder goede alternatieven te bieden. Professioneel meesteres Lynn (30) werkt al zo’n tien jaar in het vak maar kan nog steeds geen eigen studio openen.
Hi Lady Lynn, allereerst ben ik nieuwsgierig naar hoe je in de wereld van SM bent gerold?
“Ik had altijd al interesse, maar kon het niet onder woorden brengen. Als ik een film zag waarin iemand gevangen werd genomen, vond ik dat altijd interessant. Toen ik op kamers ging, ben ik ernaar gaan zoeken en zag ik voorbeeldfilmpjes over BDSM. Ik dacht altijd dat ik een afwijking had, maar bleek ineens niet de enige. Op een gegeven moment zocht ik speciale BDSM-feestjes waar ik met mensen ging ‘spelen’ zoals dat wordt genoemd. Op een gegeven moment boden mensen mij een vergoeding aan en is het mijn parttime beroep geworden.”
Kun je uitleggen waarvoor jouw cliënten langskomen?
“Dat is heel variërend. De één vindt het fijn om een pantyvoetje over zijn lichaam te voelen, een vraagt om spanken zodat hij zijn hoofd leeg kan maken na een drukke werkdag. Niet alle klanten vinden het fijn om onderdanig te zijn. Soms drink ik met een cliënt eerst een uur koffie voordat we gaan spelen. Ik noem het ook wel harde-handcoaching.”
Wat voor mensen boeken een sessie met jou?
“Vaak is er een vooroordeel over mensen die van BDSM houden. Dan denken ze dat het allemaal vieze ordinaire mannetjes zijn. Dat is zeker niet waar, want ik zie juist respectvolle mannen uit alle lagen van de samenleving voorbijkomen. Van een advocaat tot een vrachtwagenchauffeur. Uit onderzoek blijkt 47 procent van de mensen weleens heeft geëxperimenteerd met minstens één aspect van BDSM. Er zijn ook onderzoeken die aantonen dat mensen die van BDSM houden mentaal sterker in hun schoenen staan.”
Sekswerk is legaal in Nederland, maar er zijn veel klachten over het beleid. Waar loop jij tegenaan?
“Als ik bepaalde vergunningen wil aanvragen, worden mijn naam en gegevens geregistreerd. Dit kan in de lokale krant belanden en dat wil ik voorkomen. Ik schaam me niet voor mijn werk, maar voor mijn eigen veiligheid wil ik niet dat mijn privégegevens op straat liggen. Het is ontzettend oneerlijk dat het ons zo moeilijk wordt gemaakt. Momenteel wordt er ook nog eens gewerkt aan een wet waardoor sekswerkers seks verplicht geregistreerd moeten worden. Dit is tegen de algemene privacywet in, maar toch wordt het doorgedrukt.”
Zijn er nog meer zaken waar je tegenaan loopt?
“Ik zit al tien jaar in het vak en betaal netjes mijn belasting, maar kan geen eigen studio openen. Ik ben in verschillende gemeentes langs geweest met een bedrijfsplan, maar elke keer ga ik met lege handen naar buiten. Soms krijg ik te horen dat er een pand is, maar dat ze geen garanties kunnen geven. Dan zou ik twee jaar aan huur moeten betalen terwijl ik niet zeker weet of ik er mijn werkzaamheden kan uitvoeren. Wie kan zich dat nou veroorloven? Bij een kapper doe je dat toch ook niet?”
“Ook kreeg ik meerdere keren te horen dat ze liever willen dat ik een raam huur, maar voor mij persoonlijk is dat geen fijne omgeving. Ik ben op zoek naar een studio waar mijn cliënten zich discreet voelen. Het ergste is dat dit in strijd is met de rechten van de mens, je kunt Artikel 22 erop natrekken. Ik voel me soms echt een derderangsburger.”
Hoe zou de wetgeving volgens jou moeten worden ingericht voor sekswerkers?
“De politiek moet op hun vingers worden getikt. We moeten niet-gedwongen sekswerk decriminaliseren. Verder is het belangrijk dat gemeentes locaties gaan faciliteren, dat is namelijk hun plicht volgens het Verdrag voor de Rechten van de Mens. Waarom kunnen ze niet zeggen: we hebben drie panden op een afgezonderde locatie die jullie kunnen huren?”
“Tot slot zie ik ook een taak voor de media. Sekswerk wordt niet alleen op een stigmatiserende manier weggezet, het wordt ook vaak samen genoemd met mensenhandel. Hierdoor wordt sekswerk in een negatief daglicht gezet. Graag zou ik eens een campagne zien die het stigma rondom BDSM en seks verkleint. Laat ook eens een keer de therapeutische kant zien.”
Bron: npo3.nl/brandpuntplus